22 июня 1982, Владимир Короткевич | Wir.by

22 июня 1982

Владимир Короткевич

Владимир Короткевич

Нястойкая няўдача лепей за нястойкую ўдачу.

Загадзя напісаў гэтыя словы, і вось яны збыліся. Ездзіў у Сімф[еропаль] чытаць «Маці ўрагану». Абакралі. І прыступ. Дзякуй богу, калі ўсё гэта хутка пройдзе.

А ўвогуле лета дрэнь. Вось сёння на вуліцы 18℃, але ветрык халодны, холадна і ў хаце, што настыла за дні сцюдзёныя, няўтульна, вады гарачай ужо з месяц няма (так кожны год): яшчэ месяц не будзе. Работы вышэй галавы, рэзультаты невядомыя. Словам, хто ведае.

Вечарам скончыў вычытку сцэнарыя «Чорнага замка».

Чым пах дарэвалюцыйны Мінск?
Чым пах дарэвалюцыйны Мінск?
Мінск (або ўсё ж такі Менск?) — горад з дваістай, няўлоўнай сутнасцю, бо яго аблічча пастаянна змяняецца: яго руйнавалі, перабудоўвалі, перадавалі з рук у рукі, ён гаварыў на самых розных мовах. Чалавек з ХІХ стагоддзя, апынуўшыся тут і цяпер, з цяжкасцю пазнаў бы Мінск, а нашы сучаснікі згубіліся б у горадзе канца ХІХ стагоддзя. У гэтым артыкуле паспрабуем перанесціся ў часе ды ўявіць сабе карціну дарэвалюцыйнага губернскага горада Менска з дапамогай самага моцнага каталізатара ўспамінаў — пахаў.
Кацярына Парыжаская
Читать статью