22 July 1942, Ivan Mielež | Wir.by

22 July 1942

Ivan Mielež

Ivan Mielež

Баі ў раёне Варонежа i на паўднёвы ўсход ад Варашылаўграда.

У раёне Варонежа нашы адцяснілі немцаў, а пад Варашылаўградам адышлі на новыя пазіцыі... Марыя Дзмітрыеўна пазнаёміла мяне з раненым лейтэнантам з Севастопаля Валодзем Сінюковым. Ён у мінулым беспрытульнік, збіраўся стаць мастаком, у вайну апынуўся ў Севастопалі i перажыў там вельмі цяжкія дні.

Ён таксама ранены ў руку. Бледнатвары, з чорнымі, гарачымі вачыма, ён робіць, нават знешне, уражанне чалавека, які многа пабачыў. Ён сапраўды шмат пабачыў, і, слухаючы яго, я быццам пераношуся думкамі ў палаючы Севастопаль.

Трэба будзе запісаць яго расказы.

Ён марыць напісаць карціну аб Севастопалі. Яна ўжо склалася ў яго. Стары, жанчына i хлопчык, а за імі горад — Севастопаль — у агні.

Чым пах дарэвалюцыйны Мінск?
Чым пах дарэвалюцыйны Мінск?
Мінск (або ўсё ж такі Менск?) — горад з дваістай, няўлоўнай сутнасцю, бо яго аблічча пастаянна змяняецца: яго руйнавалі, перабудоўвалі, перадавалі з рук у рукі, ён гаварыў на самых розных мовах. Чалавек з ХІХ стагоддзя, апынуўшыся тут і цяпер, з цяжкасцю пазнаў бы Мінск, а нашы сучаснікі згубіліся б у горадзе канца ХІХ стагоддзя. У гэтым артыкуле паспрабуем перанесціся ў часе ды ўявіць сабе карціну дарэвалюцыйнага губернскага горада Менска з дапамогай самага моцнага каталізатара ўспамінаў — пахаў.
Кацярына Парыжаская
Read the article