27 февраля 1982, Владимир Короткевич | Wir.by

27 февраля 1982

Владимир Короткевич

Владимир Короткевич

Для тых, хто адбірае гісторыю, адмаўляючы яе.

Памяць – гэта веды (і на 90 % веды аб тым, што і як было, гісторыя). Памяць без ведаў немагчымая, бо немагчымыя веды, веданне без памяці.

Памяць плюс пабудаваная, заснаваная на ёй Свабода Волі, свабода асабістага выбару, ёсць ужо свядомасць, усведамленне.

– Памяць, гісторыя, веды плюс Свабода Волі ёсць Свядомасць.

Яшчэ прасцей. Памяць і плюс Свабода Выбару ёсць Свядомасць. Як асабістая, так і грамадзянская.

Гуляючы словам, можна сказаць, што, калі ў Свядомасці адняць Свабоду Выбару, застанецца памяць, гісторыя, у якой мы ўсё, многае разумеем, але ўжо нічога не можам змяніць.

Чым пах дарэвалюцыйны Мінск?
Чым пах дарэвалюцыйны Мінск?
Мінск (або ўсё ж такі Менск?) — горад з дваістай, няўлоўнай сутнасцю, бо яго аблічча пастаянна змяняецца: яго руйнавалі, перабудоўвалі, перадавалі з рук у рукі, ён гаварыў на самых розных мовах. Чалавек з ХІХ стагоддзя, апынуўшыся тут і цяпер, з цяжкасцю пазнаў бы Мінск, а нашы сучаснікі згубіліся б у горадзе канца ХІХ стагоддзя. У гэтым артыкуле паспрабуем перанесціся ў часе ды ўявіць сабе карціну дарэвалюцыйнага губернскага горада Менска з дапамогай самага моцнага каталізатара ўспамінаў — пахаў.
Кацярына Парыжаская
Читать статью