З твораў, якія з'явіліся раней «Снежных зім», увагу прыцягнула аповесць «Мост» («Полымя», № 6-7 за 1965 год) — пятая аповесць у раней напісаную, выдадзеную i перавыдадзеную кнігу «Трывожнае шчасце». Гэта, бадай, самая аўтабіяграфічная мая аповесць — пасляваеннае жыццё герояў Пятра i Сашы, жыццё сяла. Пісалася рэч у хрушчоўскую адлігу, раскавана, амаль без аглядкі на цэнзара, унутранага — пэўна. Мяне віншавалі з удачай. Адзін з першых з вялікім артыкулам выступіў у «ЛіМе» Васіль Быкаў, ужо даволі прызнаны пісьменнік, ён узлятаў імкліва, як ніхто з нас. Даў аповесці найвышэйшую ацэнку.