Адкапаў у сваіх кніжных залежах стары нумар «Вядомосці літэрацке» і яшчэ раз прачытаў артыкул Ю. Тувіма «Чатырохверш на варштаце» і яго, трэба сказаць, геніяльныя пераклады твораў А. С. Пушкіна. Набраўшыся адвагі, узяўся за пераклады санетаў А. Міцкевіча і выпраўляю ранейшыя свае пераклады.

Думаў, пасля прэміі буду пісаць лепш, а лепш – не ўдаецца. Толькі ў вершы для малышоў «Жук і Слімак» прабіўся нейкі жывы проблеск. Мо і далей пайсці па гэтай сцяжыне?